Welkom

Welkom op mijn blog.
Hier kun je zien hoe het nu met mij gaat. Na de documentaire is er al weer een hoop gebeurd, dat krijg je hier allemaal te lezen.

Veel leesplezier!

Liefs,
Jeanne

dinsdag 8 februari 2011

Even wat rechtzetten...

Ik geloof dat ik even wat recht moet zetten.
In veel gidsen stond bij de beschrijving van de documentaire "de 15-jarige Jeanne...". Hierdoor denkt iedereen dat ik gefilmd ben van mijn 15e tot mijn 17e. Dit klopt niet.
Ik was 15 toen ik de diagnose MDS kreeg en 18 (net geslaagd voor de havo) toen ze begonnen met filmen. Op 20-jarige leeftijd zijn ze gestopt. Ik ben 27 december 21 geworden.

Liefs,
Jeanne

8 opmerkingen:

Anoniem zei

Dappere, moedige Jeanne!
Het was mij gisteren ook te laat, heb de uitzending dus opgenomen en net gekeken. Mijn eerste reactie was: wat super dapper, om dit op tv te durven vertellen! Fantastisch ik vind je een kanjer!!! Van zulke moedige mensen kunnen andere mensen erg veel leren!! Ik wens je dan ook heel veel geluk, jij komt er wel!! Ik gun het je!!Ik heb er diep respect voor dat je je zo open durft te stellen!!! Ga zo door, je betekent zo erg veel voor lotgenoten!
E.

Anoniem zei

Hey,

Zo een mooie docu heb ik gezien, in eerste instantie zat ik met een raar gevoel te kijken. Samen met mijn moeder op de bank.

Ik ben zelf al mijn hele leven aan het kwakkelen, van buiten straal je, en je laat het niet gauw merken. Maar naar al die jaren is er eindelijk toch wat uitgekomen, mijn ouders en beste vrienden wisten het natuurlijk al lang.

Nu zit ik zelf aan de anti depressiva, en onderga ik sessies bij de psychologe, ik zit nu al geruime tijd aan de medicatie maar ik heb niet het gevoel dat ik er me echt beter door ga voelen, eerder vlak. Ik weet niet of dat de bedoeling is maar ik zit momenteel echt op een dieptepunt in mijn leven.

Vraag mezelf ook vaak af of het allemaal wel zin nog heeft.

Ik heb deze documentaire over jouw leven gezien, en het heeft me geïnspireerd. Ik zag echt mezelf toen ik keek. Dankjewel !

Anoniempje

John Knappers zei

Hoi Jeanne,
Wat ontzettend moedig en dapper van je dat je zo open en eerlijk over onze beperking hebt durven praten. Ik heb zojuist de uitzending bekeken en ik heb enorm respect voor je en weet zeker dat het helemaal goed met jou gaat komen. Je bent op jonge leeftijd al geconfronteerd en je hebt een enorm ziekte inzicht gekregen. Ook viel het me me op dat je ouders met heel veel liefde en begrip je proberen te steunen in alles, hoe moeilijk dat ook is.
Ennuh, als troost: ik ben wellicht net zo oud als je ouders, worstel ook al 25 jaar met MDS. Werk nog steeds, 4 dagen per week. Deze beperking maakt jou tot een bijzonder en creatief mens hoor. Het dragen van een psychische beperking is namelijk topsport bedrijven.
Nogmaals, Ik vind het knap hoe je het doet. Jij betekent heel veel voor alle lotgenoten.
Je bent een heldin!! Groetjes, van een lotgenoot, John Knappers, http://www.knappers.nl/2010/11/22/ik-ben-een-paar-keer-de-weg-kwijt-geweest/

Anoniem zei

Hoi Jeanne,
Wat goed van je om zo met je MDS om te gaan. Ik wens je veel sterkte en geluk toe. En je ouders en je zusje ook. Respect hoe jullie als gezin hier mee omgaan.

Groetjes, Wilma

Anoniem zei

Hoi,

Ik lees op allerlei forums als reactie op jou docu, dat ze twijfelen aan je diagnose.

Wou even zeggen, laat je niet gek maken!Zoals bij elk wk zijn er duizenden bondscoaches.Bij jou zijn het er psychiaters!

Sommige mensen hebben blijkbaar een vastgeroest beeld van mds.En omdat ze jou niet als zware stuiterbal gezien hebben of ernstig depressief kun je geen mds hebben, wat een onzin.

Sterkte!

Anoniem zei

Hoi Jeanne,
Wat fijn dat je zo open bent over je ziekte. Ik probeer zelf vaak zo open mogelijk te zijn (bv over de burn-out de ik gehad heb), omdat ik er van overtuigd ben dat mijn openheid ook anderen stimuleert om open te zijn. Dan blijkt dat heel veel mensen wel 'iets' mankeren. Op zich niet leuk, maar ik voel me altijd weer een stuk normaler als ik weet dat een ander het ook niet makkelijk heeft.

Anoniem zei

lieve Jeanne,
wat ben jij een moedige jonge vrouw en wat bijzonder dat jij en je ouders jullie verhaal hebben willen delen.
Ik vond het een aangrijpende en ontroerende film.
Alle goeds toegewenst!!!
Anna

Anoniem zei

Hoi Jeanne,

Wat een dapper verhaal..... Ik herken zo ontzettend veel in je... toeval rest dat ik slechts 1 dag ouder ben dan jij... Bijzonder. Ik wens je heel veel succes in je verdere leven, heb echt bewondering voor hoe je vecht.

Liefs van een Bloempje